http://www.sitoveneto.it/
.
El ponte vecio
Bassano del Grappa
.
--- Me tera ---
Te sento, me tera, ‘nte 'l aria de majo:
uduri de erba pena tajà,
de erba che séca, de fen deventà, ma…
me manca la vóxe de l’omo che fis-cia
fin ch 'l pasa el fero par mejo tajar.
.
Te sento, me tera, ‘nte l’aria de bósco:
uduri de mus-cio, de fóje secae, ma…
me manca le vóxe de tuxi che gira,
che serca xugando castagne ’ntel prà.
.
Te sento, me tera, ‘nte l' odóre de ua,
de mósto, de bruma, de otóbre rivà, ma…
me manca ła xente che canta laorando.
‘Nte l’aria che ormai d’inverno ła sa
no sento pi ridare, schersare, cantare.
No sento pi el gusto dei tempi pasai.
.
‘Ndo ghemo łasà ła voja de vivare,
de gòder de póco, col suór guadagnà?
Parché pi ła xente no sa darse ‘na man
come coando ła vita ła xera pi dura,
e xa soło jutàndose se sentia manco mal?
.
L’odór de połenta on po’ brustołà
de fógo che scalda łe sére invernae.
Łe vóxi de xente che cónta łe storie,
tra el vero el sognà,
fin tanto che fora, col vento che fis-cia,
vien xo tanta neve da cuèrdere i pra.
.
‘Ndo’ eła la xente de questa me tera,
ła xente de core, che ride, che xuga
anca quando el suor el segna ‘nte 'l vixo
łe stajon che łe pasa portando el doman.
.
Nessun commento:
Posta un commento