sabato 22 marzo 2008

SOLE CHE ORBA - Marcella Zordan

Sole che orba, che fa lagrimare
‘fa na s-ciafa sui oci che se sara…
Sole che dise: No ghin posso pì
de stare sconto soto na coltrina.
Daghe na bota, vento, suga su?.
Sole che svéja vanpe in meso ‘l celo
e inbauca e indormensa…
Che va zo
là de drio ‘l monte, dirme che ‘l me manca
‘fa ‘l stanpo de orolojo al polso sanco.
Sole che ride quasi par dispeto,
e me conta de istà massa distante
che sòfega…
e che intanto, desso speto.

Nessun commento: